İşte kızkardeşimin doğum günü için yaptığım 8 kişilik sevimli pastam… İçinde çikolatalı pandispanya, sade pastacı kreması ve bolca muz kullandım. Hafif ve lezzetli bi pasta oldu. Dünya kadınlar günümüz kutlu olsun…
8 Mart Dünya Kadınlar gününde Dünya Kadınlarını yakından tanıyabileceğiniz bambaşka bir eserle tanıştırmak istiyorum sizleri. Taksim Mephisto’ da kısa bir süreliğine %50 indirime girdiğini öğrendiğimde adeta balıklama dalarak almıştım kitabı :)
Bence bir baş yapıt olan, içeriği kadar fotoğraflarla Dünya üzerindeki hem cinslerimizin dünyasının kapılarını bizlere açan belgesel tadında bir kitap. Yazar TUĞBA BENLİ ÖZENÇ’ in Radikal Gazetesin deki köşesinde bu kitabın içeriğini çok güzel bir şekilde açıklamış ve tanıtmış. Ve demişki;
Fotoğraflarla kadınlık halleri
National Geographic fotoğrafçılarının görsel olarak sırtladığı ‘Kadınlık Töreleri’, ufuk açıcı metinleri ve farklı yazarlardan yapılan alıntılarla dünya kadınlarının ‘her hali’ ni belgeliyor.
Türkiye’den bir fotoğraf; beyaz yemenili başları acıyla bükülmüş tabutun üzerine, ağlıyorlar. Bazıları ayakta, bazıları oturuyor. Muhtemelen onlara dar gelen küçük bir odada, ölümün birleştiriciliğinde ortak bir yas için bir aradalar. Her şey açık. Kadınlar, bu topraklarda pek çok şeyi paylaşırlar. Ama en çok ölülerinin ardından ortaklık ederler gibi gelir bana. Tarihsel zaman ve yerin getirdiği bir tür mecburiyet. Şüphesiz bu mecburiyet değişip dönüşen, direnen, kırılıp onarılan, yenilenip onaylanan bir süreçten ibarettir. Bu sürecin en çok kadınları ezip hırpalaması, bedellere boğması ve hatta öldürmesi an meselesi olmuştur her zaman. “…kültürel olarak yaratılan ve öngörülen davranış biçimleri”nin (s.17) yani bu törelerin dillendirilmesi bile yüreğimize ağır bir taş koyar. Kadınları öldürme geleneğini kökleştirdiği için. Cinayet ve töre hep yan yana olduğu için. Belki de bu yüzden kadınlar en çok yasta birleşirler. Fotoğrafın Anne, Kız, Abla, Gelin: Kadınlık Töreleri’ne alınması da tesadüfi değil bu anlamda. Tıpkı diğer sayfalarda yer alan onlarca fotoğraf gibi. Ama elbette töreleri bu haklı önyargıyla bir çırpıda bohçamıza atmak mümkün olmadığı gibi, değişimi reddetmek ve toplumun/ toplumların kültürel yapılarını homojen olarak kabul etmek de mümkün değildir.